انگشتر نقره مردانه ایتالیایی بسیار بخشنده است بنابراین نگران اشتباه کردن نباشید حتی افرادی که مشت ژامبون هستند نیز می توانند آن را مدیریت کنند.
این خبر خوبی است زیرا در دست من یک پیچ و تاب فلزی بسیار رقت انگیز است که بیشتر شبیه یک قلاب ماهی است تا انگشتر نقره ظریفی که هنگام ثبت نام در این دوره نیم روزه در ذهن داشتم.
من در کارگاه ویکتوریا دلانی هستم، یک نقره‌ساز که به افرادی مثل من یاد می‌دهد که فقط در نیم روز سه حلقه زیبا از نقره بسازند به ابزارهای ناآشنا نگاه می کنم. مدت زیادی از کلاس های “تکنولوژی طراحی” دوران مدرسه من می گذرد.
خورشید از پنجره‌های بزرگ کارخانه‌ای در قلب محله جواهرات بیرمنگام می‌گذرد امروز سه دانشجوی دیگر به من می‌پیوندند و هر کدام پشت یک نیمکت جواهرات خمیده می‌نشینیم.
دوره امروز همه چیز در مورد دستیابی به مهارت های اولیه انگشتر نقره سازی است: اره کردن، بازپخت گرم کردن فلز برای نرم نگه داشتن آن، براده کردن، لحیم کاری، چکش کاری و در نهایت پرداخت. ما در اطراف ویکتوریا جمع می شویم تا نمایش هر مرحله او را تماشا کنیم، قبل از رفتن به محل کار خودمان تا خودمان آن را امتحان کنیم.
ابتدا باید دو تکه سیم نقره را با استفاده از یک اره دستی سوراخ‌کننده دندانه‌ای ریز به سه قطعه تبدیل کنیم که همه ما بدون بریدن انگشتان خود این کار را انجام می‌دهیم.
سپس به سمت سنبه یک تیر فلزی گرد و باریک می رویم تا نوار را با چکش نایلونی به یک نوار منحنی بکوبیم.
نقره به اندازه‌ای نرم است که با دستان شما خم شود، اما هرچه بیشتر آن را دستکاری کنید، سخت‌تر می‌شود، تا زمانی که «سخت‌تر» شود و در نهایت شروع به شکستن کند.
برای جلوگیری از این امر، ویکتوریا به ما نشان می دهد که چگونه فلز را آنیل کنیم آن را به آرامی و به طور یکنواخت با یک مشعل دمنده کوچک گرم کنیم.
قبل از ته نشین شدن به رنگ خاکستری تیره در حالی که اکسید می شود، قرمز داغ می درخشد اکنون داخل چیزی به نام «دیگ ترشی» می رود محلول اسیدی که آن را تمیز می کند.
هنگامی که کار دستی ما از ترشی بیرون آمد، وقت آن است که کمی بیشتر آن را بکوبیم همه خاطرات از مدرسه دوباره سرازیر می شوند فراموش کرده بودم که چقدر رضایت بخش است که احساس کنم یک ماده در دستم تغییر می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.